Ustrój polityczny
Kuba jest państwem o ustroju komunistycznym i systemie monopartyjnym (Komunistyczna Partia Kuby – Partido Comunista de Cuba – PCC).
Władza ustawodawcza
Władzę ustawodawczą sprawuje 1-izbowy parlament – Zgromadzenie Narodowe Władzy Ludowej (Asamblea Nacional del Poder Popular), który wybierany jest co 5 lat, w wyborach powszechnych
i bezpośrednich (ostatnie wybory w marcu 2018 r.). 605-osobowe ZN zbiera się dwa razy w roku lub częściej w przypadku sesji nadzwyczajnych. Jednym z naczelnych organów władzy pozostaje 21-osobowa Rada Państwa, wybierana przez parlament na okres 5-letniej kadencji. Przewodniczącym Rady Państwa jest Miguel Diaz-Canel. Przewodniczący Rady Państwa wybierany jest przez Zgromadzenie Narodowe na okres pięcioletni, na maksymalnie dwie kadencje. Przewodnią rolę w państwie sprawuje partia komunistyczna (art. 5 konstytucji) i jej I sekretarz – obecnieMiguel Diaz-Canel, wybrany na tę funkcję podczas 8. kongres partii w 2021 r. Członkowie ZN wybierani są raz na pięć lat w wyborach powszechnych (od rad osiedlowych, poprzez gminne, do zgromadzeń prowincjonalnych i do Zgromadzenia Narodowego).
Władza wykonawcza
Kierownictwo państwowe sprawuje prezydent (od 2019 r. Miguel Diaz-Canel). Innym naczelnym organem władzy jest Rada. Zgodnie z Konstytucją Kuby, władzę wykonawczą sprawuje Rada Ministrów, która jest powoływana przez parlament na wniosek prezydenta. Na jej czele stoi Prezes Rady Ministrów (od 2019 r. Manuel Marrero). W prowincjach i w gminach najwyższym organem władzy wykonawczej są odpowiednio, Zgromadzenia Władzy Ludowej i Rady Ludowe. W praktyce realna władza spoczywa w rękach kierownictwa Komitetów Partii Komunistycznej.
Struktura administracji gospodarczej
Za każdą gałąź gospodarki odpowiada oddzielne ministerstwo: górnictwa, przemysłu ciężkiego, przemysłu lekkiego, handlu wewnętrznego, hutnictwa, turystyki, transportu, wyżywienia itd. Ogromna większość funkcjonujących na Kubie przedsiębiorstw (z wyjątkiem osób pracujących na własne konto, tzw. cuentapropistas, oraz firm zagranicznych) należy do państwa. Podlegają one, pod względem norm regulujących ich działalność, odpowiednim ministerstwom, a w dziedzinie spraw związanych z produkcją, finansami i innymi praktycznymi aspektami działalności – lokalnym Zgromadzeniom Władzy Ludowej. Za politykę gospodarczą odpowiada Ministerstwo Gospodarki i Planowania, którego szef jest jednocześnie wiceprzewodniczącym Rady Ministrów. Politykę fiskalną i budżetową kształtuje Ministerstwo Finansów i Cen, natomiast politykę monetarną – Bank Centralny.
Sądownictwo gospodarcze
Nie istnieje oddzielne sądownictwo gospodarcze. Spory w tej dziedzinie rozstrzygają sądy cywilne, karne lub pracy, w zależności od charakteru sprawy. W praktyce jednak bardzo rzadko trafiają one do sądów ze względu na scentralizowany system podejmowania decyzji i monopolistyczny charakter firm państwowych we wszystkich obszarach. W oparciu o ustawę nr 250/07 działa Kubański Trybunał Arbitrażowy ds. Handlu Międzynarodowego, który rozstrzyga wyłącznie spory między podmiotami zagranicznymi i kubańskimi lub zagranicznymi działającymi na Wyspie.
Kuba jest sygnatariuszem Konwencji Genewskiej i Nowojorskiej.